Tauke Blog / ![]() Assalamualaikum , Behave yourself kat blog aku nie. Kalau anda ingkar! Aku sumpah jadik KODOK. Jangan nak meng'copy' sebarang post aku yaa, budak. Tikam pakai keyboard kang! Teddybear Fatin Nur Fatiyah Bt Mohd Radzi CopyCow,Haters are Not ALLOWED here ! Le Lagu / " /> /> Le Credit / Template by Syafira Basecode by Aina Hanani Source : ▲ ▼ ▲
| Bye 2012 Welcome 2013! , Cari Charger ![]() Sunday, 30 December 2012 | 21:52 | 0 BudakAwesomeBerkata-kata
Okay. Lagi beberapa jam kita dah masuk ke tahun baru. So lengkap lah buku tahun 2012 kita pada hari ini. Seriously tahun 2012 nie sangat bermakna pada aku. Salah satu sebabnya tahun 2012 nie laa aku merasai nikmat menjadi PMR candidate. Seriously, tahun 2012 ada banyak kenangan suka duka tangis ketawa apa semua. Ayat suka duka tangis ketawa macam mintak lempang je kan? So aku hope tahun 2012 nie pun memberi seribu satu makna kat korang para readers blog aku nie. Actually aku pun tak taw apa motif aku tulis entry pasal 2012 and 2013 nie.
Anyway, Selamat Menyambut Tahun Baru aku ucapkan kepada readers aku. Tahun depan aku jadik wakil pelajar. Kau percaya tak? Memang hancur laa sekolah tuh. Muahaha. And yang pasti aku akan jadik famous sebab tiap tiap minggu aku kena jadik MC time perhimpunan RASMI! Okay. Tak tipu. Statement nie memang keluar dari mulot PK HEM aku sendiri. Tak rasa ke itu satu kegampangan? Kau boleh bayangkan budak yang memang terok rekod disiplin jadik wakil pelajar. AWESOME kan? Okay bagi aku tak. Sebab aku kena pakai blazer blazer bagai. Menyusahkan aku je. Buat berpeluh ketiak aku je tengah tengah panas terik nak pakai blazer bagai.
Okay. Nak cerita pasal charger aku pulak. Disebabkan charger durjana nie aku tak boleh text dengan heartbeat aku si Pontianak Kg Batu tuh. Okay cerita dia start macam nie. Pada waktu pagi yang indah, aku dah dengar dah riuh rendah kat dapur. Entah apa yang Ibu aku dok membebel kat dapor tuh pun aku tak taw. Aku ambik bantal tekap kat telinga aku pun still dengar lagi bebelan Ibuku tuh. Pergh. Memang power suara dia. Agak agak masuk Vokal Sekadar Rupa (Reality show baru) memang diorang ambik Ibu aku jadik juri tetap teros. So aku pun ingat nak sambung tido balik. Tetiba jam loceng aku tuh bunyi laa pulak. Aku pun meraba raba laa jam loceng aku macam couple couple sekarang selalu buat tuh, tetiba tertepis charger aku tuh. Jatuh bergolek. Sapa yang durjana sekarang? Okay aku yang durjana.
Teros aku bukak mata sebab dengar bunyi benda jatuh. Aku tengok charger aku, aku tengok bantal aku, aku tengok charger aku, aku tengok bantal aku. Then aku sambung membuta balik sampai pukol 7.30 pagi macam tuh. Masa tuh bateri fone aku full lagi. So bila dah petang sikit macam tuh, fone aku mula buat hal. Dia dah tunjuk dah amaran amaran 'battery low' dia tuh. Aku pun cari laa charger aku. Elok je terletak atas meja. Memula ada ats lantai tapi sekarang ada atas meja. Ibu aku laa yang angkat masa kemas bilik aku tadi. Aku pun pasang laa soket macam biasa and on switch. Tak keluar pun tulisan 'Charging' tuh. Aku tepuk tepuk soket charger aku tuh tapi tak ada apa apa respon. Waduh waduh gawat nie. Yang fone aku pulak dok menjerit dah mintak diisi dengan bateri. Aku selongkar laa laci aku kodd kod ada charger Nokia gak. Memang harapan nak jumpak. Tiada satu pun dalam isi rumah aku nie yang pakai fone Nokia. Pergh. Macam nak terencat pun ada aku semalam kau taw?
So aku cakap kat cousin cousin aku suruh teman pegi beli charger kat kedai aku selalu repair fone, beli fone and accessories fone. Time tuh jugak kedai tuh tutup. Aku rasa macam nak bakar je kedai tuh. So aku dengan cousin cousin aku pun keluar jejalan laa untuk mengubati hatiku yang dirundung pilu ini. Acewahh dirundung pilu sangat. Kami pegi laa karaoke kat Sunway Carnival Mall. Tetiba aku rasa macam suara aku nie sedap laa pulak. Aku pun bantai berlambak lambak lagu. Ditambah pulak dengan kata kata pujian cousin cousin aku yang dok memuji suara aku nie sedap aku lagi bertambah syok laa kan. Bab nak mengampu, membodek kau serah kat cousin aku. Aku nie pun satu. Termakan dengan kata kata pujian diorang tuh ditambah pulak dengan hasotan syaiton yang dok menyuruh aku membazir duit kat tempat karaoke. Last last balik dengan tangan kosong. Charger tak jumpak but duit habis. Tengok? Maw duit aku tak habis. Cousin cousin aku perkena aku suruh belanja diorang makan Kenny's. Pergh. Dah laa nafsu makan sekor sekor mengalahkan nafsu makan ngimau. Melantak mengalahkan anak jin. Mak aii. Time makan memang tak nampak comel langsong cousin cousin aku tuh. Hahaha. Tuh jelaa story aku. Happy New Year! Okbai!
|